Temat 3 Higiena żywności i procedury jakościowe w UE

W erze szybko zmieniających się technologii żywności i stale rosnącego globalnego handlu żywnością kontrola ryzyka w całym łańcuchu żywnościowym stała się krytyczna. Aby sprostać pojawiającym się wyzwaniom XXI wieku, systemy kontroli żywności muszą być na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami, działać w oparciu o koncepcję analizy ryzyka i być zharmonizowane z międzynarodowymi normami i najlepszymi praktykami opracowanymi w ramach Kodeksu Żywnościowego, ustanowionego przez FAO i WHO w 1960 r. (FAO, 1969). Kodeks Żywnościowy (Codex Alimentarius) jest zbiorem międzynarodowo uznanych norm żywnościowych i związanych z nimi tekstów przedstawianych w jednolity sposób. Jego celem jest zapewnienie konsumentowi bezpiecznego, zdrowego i wolnego od zafałszowań produktu spożywczego, odpowiednio oznakowanego i prezentowanego. Kodeks Żywnościowy zawiera normy dla wszystkich głównych rodzajów żywności, przetworzonej, półproduktowej lub surowej, przeznaczonej do dystrybucji wśród konsumentów (np. świeżość produktów, zasady zamrażania, przetwórstwo owoców i warzyw, zboża, rośliny strączkowe, tłuszcze i oleje, ryby, mięso i mleko oraz przetwory mleczne). Zawiera również przepisy dotyczące higieny żywności, dodatków do żywności, pozostałości pestycydów i leków weterynaryjnych, zanieczyszczeń, etykietowania i prezentacji, metod analizy i pobierania próbek oraz kontroli przywozu i wywozu oraz certyfikacji. Kodeks Żywnościowy ma wymiar globalny, ponieważ pracują nad nim eksperci ze 166 krajów. Choć nie zastępuje krajowych przepisów i regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności, wiele krajów decyduje się na wdrożenie przepisów na poziomie krajowym i regionalnym (Skrzypek, 2020).